Ada doa orang sahabat , mereka ni sangat akrab.Sorang bernama
Hanif dan yang sorang
tu bernama Tony . Mereka ni penghuni setia rumah tumpangan orang-orang gila .
Pada suatu hari mereka dibenarkan bermain di kolam renang yang
terdapat di rumah
tumpangan itu . Tapi mereka berdua ni tak pandai berenang.Si Hanif
berehat-rehat di
bawah khemah manakala Si Tony tak habis-habis lari keliling kolam renang tu .
Tiba-tiba mungkin kerana keghairahan Si Tony ni terus melompat
kedalam kolam….apalagi
terkapai-kapailah dia meminta tolong . Sahabat yang setia , Si Hanif ni dengan
pantas
cuba menyelamatkan Si Tony . Fuh , nasib baik tak lemas . Memandangkan Si Tony
tu dah
basah kuyup dan kesejukan , Si Hanif dengan pantas membalut kawannye tu dengan
sehelai tuala lalu cepat-cepat membawanya ke dalam bilik mereka .
Keesokan harinya Si Hanif telah dikerahkan menemui orang atasan .
Kira pegawai ler
tu . Apabila melihat wajah Si Hanif beliau ! ! ! ! ! ! ! ! ! mula berkata , ”
Saya ada dua
berita yang perlu saya beritahu awak.
Yang pertama ialah berita baik , awak akan dibebaskan kerana awak
telah dapat
membezakan antara kecemasan atau tidak . Tindakan awak menyelamatkan Si Tony
bermakna awak kini mempunyai pemikiran yang waras .
Namun saya juga ada berita
buruk untuk awak , teman baik awak telah membunuh diri . Pagi tadi saya diberitahu
yang dia dijumpai didalam biliknya dengan lehernya tergantung.
Dengan muka selamba Si Hanif pun menjawab , Tidak tuan dia bukan
membunuh
diri tapi saya yang gantung dia supaya dia cepat kering”.
